27 juli 2018 - Op naar Rostock Ritz

Zoals gisteren de dag eindigde stonden we vandaag op. dus met veel bewolking en veel wind. Ik was nog even naar de Spar gelopen om wat verse broodjes te kopen zodat we onderweg wat te eten hadden.
De auto weer volgeladen en richting Walvisbaai om diesel te tanken en daar gingen we weer richting de woestijn Namib-Naukluft. Daar kan ik kort over zijn, lange stoffige gravelweg, lastig rijden en halverwege de rit wel even kunnen genieten van een prachtig uitzicht in de bergen.

Na de bergen wederom gravelweg met weinig afwisseling en in totaal circa 270 kms gereden. Dan de 'poort' van Rostock Ritz, echt waanzinnig. Midden in de woestijn een toegangspoort waarna je nog 4,5 kms door woestijn moet rijden om bij het resort te komen.

Het resort is heel gaaf ontworpen en de lodges zijn ook erg gaaf opgezet, deed mij een beetje denken aan een paar jaar geleden in Drakensbergen, heel stijlvol.
Leuk ontvangst en we hebben 2 halve lodges die aan elkaar gebouwd zijn en met een tussen door met elkaar verbonden zijn maar wel 2 eigen voordeuren, ook heel grappig bedacht.
Er is hier wel wifi maar die is zo enorm slecht dat je nauwelijks verbinding kunt krijgen, maar er zijn momenten dat je even internet hebt, eigenlijk heerlijk rustig zo, eigenlijk kun je de telefoon het beste in de kluis van je lodge houden.
Voor het diner nog even een toepje gedaan, Sandra eindelijk een keer gewonnen en ik had als avondeten heerlijke lams-massala met rijst, met een potje bier, echt supergoed gekruid! een aanrader.
Om half negen weer richting de lodge en naar de maansverduistering gekeken, een rode maan dus, heb geprobeerd om wat foto's te nemen.

Hier kun je de sterrenhemel waanzinnig goed zien, er is geen lichtvervuiling en als het donker is, dan is het ook echt, echt donker, prachtig!

Patrick