26 juli 2018 - Quad biking

Waarschijnlijk zal dit het laatste bericht zijn voor de komende dagen want we vermoeden dat we op de nieuwe locatie(s) waar we morgen naar toe gaan geen internet-verbinding hebben. 
We begonnen de dag met helemaal niets, een ontbijtje en dat was het. 
Nick had al eens gezegd dat hij dacht dat quad rijden wel leuk zou zijn en dus hebben we wat rond gekeken op het net en kwamen we bij DareDevil Adventures in Walvisbaai.
Sandra had een telefoontje gepleegd en we konden er eigenlijk elk moment van de dag terecht, we spraken om 12 uur af.
Na een praatje met eigenares van het appartement reden we naar Walvisbaai en waren er exact om 12 uur. 

San had besloten niet mee te gaan dus het was Nick, Sem en ik. Helmpjes op, ik had mijn Sony ActionCam op de helm geplakt, en naar buiten waar de quads en gids klaar stonden. Eerst een instructie en afspraken (do's en dont's) doorgenomen en daar gingen we. Nu ben ik zelf wel wat gewend met rijden, auto's en motoren, maar dit is wel even andere koek zeg. En dan beseffen dat die twee kabouters nog nooit gemotoriseerd hebben gereden (niet helemaal waar want Nick heeft wel al een aantal auto rijlessen gehad, maar toch...), leek me dat het voor hun dubbel lastig zou zijn.

Gids voorop, daarachter Sem en Nick en ik achteraan de eerste zandheuvel op om daarna de woestijn in te rijden. Op een paar kleine stuurfoutjes kwamen we snel op gang. Onze gids hield het tempo rustig en gaf duidelijk aan wanneer we gas moesten geven om de heuvels op te gaan en wanneer in te houden bij heuvel af. De jongens stuurden steeds beter, gelukkig maar want de zandheuvels werden steeds hoger. Tijdens een van de korte pauzes liet onze gids zien wat al die kleine zwarte dots op de zandheuvels waren, het zijn namelijk kleine ijzerdeeltjes. Dit toonde hij aan met behulp van een magneet. Door erosie kleurt het metaal rood/oranje en dat geeft de zandduinen die aparte rode kleur.
Motoren weer gestart en nog hoger de duinen op, ik denk niet dat we de allerhoogste duinen te pakken (de Namib woestijn heeft de hoogste zandduinen ter wereld..) hadden maar sommige afdalingen waren best hoog als je op zo'n quad-je naar beneden tuft. 

Wat een prachtig uitzicht heb je als je midden in de woestijn aan het rijden bent, echt een woestijn zoals je verwacht dat een woestijn er uit ziet, klinkt misschien raar maar ik ben eigenlijk nooit in een woestijn geweest waar je alleen maar zand en zandduinen had. 
Helemaal blij en moe van het sturen kwamen we weer terug bij DareDevil Adventures, wat een geweldige belevenis was dit.


Hier een filmpje (10 minuten) van onze rit door de woestijnheuvels ; https://youtu.be/8JVTahkbl04 .

Daarna weer langs de SuperSpar om wat broodjes en zo te kopen en weer terug naar het appartement.

Voor het avondeten nog een wandeling gedaan met San en daarna met ons 4-en naar de Lighthouse-Restaurant waar we flink hebben uitgepakt, iets te veel besteld en iets te veel gegeten, kan een keer gebeuren.
En alsof Swakopmund al afscheid van ons had genomen, vanavond eens geen mooie ondergaande zon maar grijs, grauw bewolkt en heel winderig, dit hebben we toch nog maar weinig gezien deze vakantie.
Morgen vertrekken we naar Rostock Ritz Desert Lodge.

Patrick