25 juli 2018 - Oceans Adventures

Vandaag stond een spannende boottocht op het programma, voor mij extra spannend want ik heb sowieso al weinig goede ervaringen met dit soort tochten en daarnaast was het wel de bedoeling om ook, een in Namibië gekweekte, oester te gaan nuttigen, twee x bâhhh voor mij.
Net ná achten werden we opgehaald door het busje van Oceans Adventures, het busje zat met ons 4en helemaal vol, een handjevol Japanners, een clubje Duitsers en wij als Nederlanders. We leken net een foute aflevering van Oceans 11, op naar Walvis-baai.
Vanuit de bus was het een bizar uitzicht, links de woestijn met zandheuvels, rechts de oceaan.
 
De kapitein van de Lady Ocean leek verdacht veel op Alan uit de Hangover, deel 1,2 en 3.








En wat die 'Hangover' betreft, we zaten al voor 10 uur aan het Windhoek-bier, een goede bodem voor een hangover. 
Al vrij snel kwamen we bij de eerste bezienswaardigheid terecht, de oester-farm. Volgens Alan komen oesters oorspronkelijk niet voor in Namibië maar zijn ze een jaar of 30 geleden geïmporteerd uit Chili. Vanwege de rijke plankton-concentratie en kweek-technieken (elektrische impulsen etc) heeft men hier een goedlopende business opgezet met zo'n 150 oester-farms! Indrukwekkend, per maand worden 4 miljoen oesters verhandeld. Een oester is hier al na zo'n 9 á 10 maanden rijp voor de handel wat normaal 2 tot 2-en-een-half jaar duurt.
Vervolgens door naar 'robbeneiland', een strook met allemaal zeeleeuwen, echt mooi om te zien. Een paar zeeleeuwen kwamen rondom de boot zwemmen, erg leuk. Alan vertelde dat er meer zeeleeuwen op Namibië zijn dan inwoners, ook een leuk feitje. Ook nog een paar dolfijnen gespot maar helaas geen walvis in Walvisbaai.
En toen gebeurde het toch, even een lunch op zee; bier, champagne, bier, cola, bier, water, bier, fanta en bier én oesters, er was aan alles gedacht.
Want volgens Alan moest iedereen toch een oester proeven, dit waren immers de beste van de wereld. Sandra, uiteraard kipje de vóórste, stond al weer als eerste om een oester te proeven, wat peper en citroensap erop en hap-slik-weg.
Ook Nick en andere mensen namen een oester en moest ik het toch ook maar eens proberen, toch?
Zal er niet veel over vertellen, heb het echt geprobeerd maar het ging met dezelfde snelheid als het in m'n mond ging er ook weer uit, over de reling van de boot, gadverd*mme, toch nog een soort van hangover en gelukkig hebben we er ook nog slo-mo filmpje van, bedankt Sem :-( 
Zo nu en dan kwam een pelikaan aanwaaien, wat enorme vogels zijn het zeg, en op de terugweg moest onze 'liggende' passagier toch echt plaats maken voor de zeeleeuw van Alan.

Liggende passagier? ja, een van de mensen op de boot ging telkens liggen, geen idee waarom. Ze was niet zeeziek ofzo want op de momenten dat champagne en lunch geserveerd werd zat ze rechtop en at en dronk ze van alles. En verder lag ze maar wat terwijl iedereen naar alles en nog wat op het water aan het kijken was. De zeeleeuw van Alan kwam dus de boot op, en met een visje in de hand kon je met de zeeleeuw op de foto, grappig toch?

Eerst de Duitsers, toen de Japanners en toen Nick op de foto wilde was de tijd om, de zeeleeuw pleitte, en hadden we voor wat dit moment de boot gemist, naast het net gevist of hoe je het wilt beschrijven. Uiteraard was het geen optie om naast de 'liggende passagier' een selfie te maken, dus hebben we maar een selfie met Alan gemaakt, wat een feest!

Vanmiddag m'n zeebenen rust gegeven en niet zo'n heerlijke home-made nasi met sáte gemaakt, niets smaakt mij goed op dit moment, zou door die verdraaide oester kunnen zijn? geen idee.

Patrick