22 juli 2016 - Bye bye St Lucia, hello Port Edward

Vrijdag de 22e verlieten wij St. Lucia en hoewel wij geen enkele nijlpaard door de straten hebben zien lopen hebben we het hier reuze naar ons zin gehad.
Een van de bijzonderheden van dit dorpje is namelijk dat de nijlpaarden 's avonds het water uit komen, door het dorp gaan lopen om hier en daar te grazen, waarschijnlijk waren wij telkens op de verkeerde plek.
Eigenlijk hadden we nog zo veel willen doen, er is zo veel te doen en te beleven maar je kunt nu eenmaal niet alles, hakuna matata...
Het ontbijtje smaakte weer prima, de mensen (en onze vriend de klusjesman) van Ndiza lodge gedag gezegd en op naar Port Edward.
Over de rit kunnen we kort zijn want er viel onderweg weinig te beleven.
Na wat tolpoorten en de grote stad Durban voorbij gegaan te zijn kwamen we in Port Edward en vielen daar de KFC binnen voor iets met kip te eten. Ondertussen een sms gestuurd naar Susan die ons welkom zou heten in de BougainVilla dat we er aan kwamen.
Toen we de oprit opreden stond Susan ons al op te wachten voor een rondleiding door het huis en om de instructies door te geven. Tot dusver waren onze accommodaties altijd op een park en was de beveiliging allemaal geregeld, maar nu was het anders. Aan de sleutelbos van de villa heel veel sleutels en een soort van afstandsbediening met wat knoppen om de beveiligings-installatie aan of uit te zetten. De buitenmuren van de villa voorzien van prikkeldraad, schrikdraad en een groot ijzeren hekwerk als toegangspoort. Op zo'n moment ervaar je toch even de andere kant van dit land en voelde je toch ineens iets van onveilig.
En dat kwam juist door al die veiligheidsmaatregelen, want blijkbaar zijn deze maatregelen wel nodig. Susan had dan wel uitleg gegeven over de verschillende knoppen van de afstandsbediening en wat te doen bij dit, bij dat etc, en dat in een rap tempo Engels maar het was ook zo veel dat we de helft al snel waren vergeten.
Het duurde niet lang voordat we per ongeluk de verkeerde knop ingedrukt hadden en het alarm af ging. Na 5 minuten stond een beveiliger (met een flinke zaklamp want het is hier al vroeg donker) op de stoep, blijkbaar had het alarm bij hem ook een signaal afgegeven, het beveiliging systeem werkt, hahaha...
Eind van de middag ben ik alleen nog even naar de SuperSpar gereden om wat eten in te kopen, voor het eten moeten wij nu ook zelf zorgen.
De villa is best groot te noemen, een stuk of 7 slaapkamers, een chill kamer met TV waar de jongens films kunnen kijken, links en rechts wat badkamers, een grote keuken met bar en een mooie wasmachine waar Sandra helemaal blij mee was.
Ook niet onbelangrijk is dat we hier een goed werkend wifi-/internet verbinding hebben en kunnen lezen wat er zich in de wereld allemaal afspeelt, tot onze schrik lazen we over het schiet-incident in Munchen, wat een drama.
En zo lazen wij ook de aanslag in Nice waar zo veel slachtoffers gevallen zijn, wat een ellende zeg!
Misschien zitten wij hier in Zuid-Afrika nu op dit moment inderdaad wel op het veiligste plekje van de wereld, vreemd genoeg.
- Patrick -