20 juli 2018 - Okaukuejo

Patrick was al vroeg uit de veren, 6.15, en zag bij de Waterhole nog steeds olifanten staan. Echte super uniek hoe ons huisje voor deze plas staat. Wij hebben dit niet meer meegekregen want toen wij wakker waren, waren ze al weg. Na een goed ontbijt gingen we weer op pad in Ethosha naar de plekken die Johannes ons had aangewezen. Al vrij snel zagen we twee ("spotted") hyena's. We hebben direct bij Mushara Bushcamp een boekje gekocht met een kaart en alle dieren en vogels die er te vinden zijn. Dit is echt heel erg leuk want die jongens zitten steeds achterin de auto op te zoeken welk soort het is. Het leek er even op of ze achter een springbok aan zouden gaan, maar helaas voor ons (gelukkig voor de springbok) bleef het stil. Wel even later een groot karkas waar twee grote kraaien zaten te smikkelen.
Toen richting de Pan gereden, echt ongelofelijk hoe weids je kan kijken, het is net of je naar een witte zee kijkt. Onderweg stak er een stokstaartje over - waar we later er nog een meer van zagen -, althans dat dacht ik maar het bleek een grond eekhoorn te zijn.
Verder uiteraard weer ontzettend veel zebra's en een grote groep gnoe's die voor ons de weg overstaken. Helaas geen leeuwen maar we zijn natuurlijk al verwend met vijf leeuwen gespot te hebben.
Nick en Sem gingen nog even een tosti eten op het park en wij nestelden ons op ons balkon in het zonnetje met een uitzicht wat we niet meer gauw zullen krijgen. Geen tv nodig want de natuurfilm speelt zich voor je af. 
Na een potje toepen (na drie keer achter elkaar winnen moet ik nu de eer aan Patrick geven) tijd voor het avondeten. De olifanten hadden zich nog niet laten zien dus het was gisteren echt onze 'lucky day'. Wel een jakhals. Maar na het eten was het druk weer bij de plas: olifanten (stoeien en vervolgens een kort intiem moment) , giraffen, drie neushoorns etc. Op de achtergrond hoorde je de hyena's gillen en lachen (ja net als in 'the lion king'). 
Nu lekker slapen en toch steeds nog even stiekem krijgen of er toch niet toevallig nog leeuwen komen drinken....

Sandra